Veel vrouwen die graag rennen vragen zich af hoe ze dit het beste kunnen doen op het moment dat ze zwanger worden. Ze hebben al langere tijd een vast ritme in hun sport en met de komst van de baby gaat daar sowieso verandering in komen. Hoe pak je zoiets aan?

We vragen het aan Susan Woudwijk. 

Susan is 29 jaar en moeder van 2 jonge kinderen. Mae is 3 en Dex is bijna 1. Na een rustig jaar (tenminste op sportgebied) waarin de kleintjes alle aandacht vroegen is ze op het moment het hardlopen voorzichtig weer aan het oppakken. Voor de kinderen kwamen was ze een fanatieke loopster die 4 marathons liep. Ook haar man is een enthousiaste loper en samen waren ze actieve deelnemers aan hardloopevenementen. Met de zwangerschap veranderde er van alles in haar sportpatroon. We vragen haar hoe ze dat heeft ervaren. 

Hoe vaak liep je hard ten tijde van je eerste zwangerschap?

Ik liep zo’n 3 keer per week hard. Ietsjes minder vaak en de afstanden werden ook wat minder lang.

Hoe zag je het hardlopen voor je in het begin? Wilde je erg graag blijven rennen of vond je het minder belangrijk?

Ik wilde wel in beweging blijven en vooral lekker blijven lopen zolang het goed voelde. Ik had wel als doel gesteld dat ik tot de 20 weken wilde gaan lopen.

Hoe voelde het om te lopen tijdens deze periode? Wat was er bijvoorbeeld anders aan? En had je er evenveel plezier in als ervoor?

Ja, ik vond het nog steeds erg fijn om te lopen. In het begin was ik wel erg moe dus moest ik mij er wel toe zetten, maar uiteindelijk vond ik het wel altijd leuk om te gaan lopen. Ik had niet echt meer oog voor snelheid, maar vooral lekker blijven lopen. Ik vond het nog steeds even leuk om te blijven lopen, zag er niet tegenop. Ik had tegen mijzelf gezegd dat wanneer ik dit wel zou gaan doen ik zou stoppen met lopen.

Tot wanneer heb je gelopen tijdens beide zwangerschappen en kun je aangeven waarom je ermee stopte?

Bij Mae liep ik tot 20 weken, dat voelde toen als een soort mijlpaal. Daarna begon het nieuwe jaar, en ik had mijn ‘doel’ tot de helft lopen bereikt en kon het toen makkelijk los laten dat het niet meer zo liep als ik gewend was, het was goed zo. Bij Dex liep ik tot 15 weken. Ik moest het meer plannen, voelde als ‘moeten’ en eigenlijk is het heel natuurlijk gestopt. Geen ‘mijlpaal’ wat ik voor mijn gevoel moest halen. Tevens wist ik dat er ook wel weer een tijd zou komen voor mij dat ik wel weer kon gaan lopen.

Heb je een goede tip voor vrouwen die willen blijven lopen tijdens de zwangerschap?

Vooral doen wat voor jezelf goed voelt! Iedereen is anders en je voelt zelf het beste aan hoe het met je gaat.