Klantenbeoordeling 8,6/10 
Published By: Admin 24 jul. 2012
Review testpiloten ASICS Kayano 18
In de Run2Day nieuwsbrief van mei riepen we onze fans op om zich op te geven als ‘testpiloot’ voor de ASICS Kayano 18. Deze nieuwe schoen stond op het punt om gelanceerd te worden in onze winkels en wie kun je nu beter om een review vragen? Juist onze eigen fans!
Onze Facebook stroomde na de nieuwsbrief dan ook gelijk vol met ‘testpiloten’. Zij gaven allemaal aan waarom juist zij de de schoenen moesten testen. Rob en Sander werden uiteindelijk uit de vele inzendingen gekozen als de ultieme ‘testpiloten’, om voor ons de ASICS Kayano 18 uitvoerend te testen.
Leuk detail is dat Rob op dit moment in Kaapstad, Zuid Afrika, woont en dus de schoen ook off-road heeft getest.
Lees hieronder de reviews van Rob en Sander:
Testpiloot Rob
[sws_2_column title=""] Ik nam de eerste schoen uit de doos. Door de donkere en toch opvallende kleurencombinatie zag ze er stoer uit. Ik keerde de schoen een paar keer om en las hardop voor: Dynamic Duomax, Full Length Guidance Line, Personal Heel Fit, Clutch Collar System, Impact Guidance System (IGS), Solyte en Asics High Abrasian Rubber (AHAR). Dat klonk allemaal ook vooral stoer, maar wat betekende het? Ik wist dat de schoenen het prima zouden doen op de baan of op de weg, daar heeft Asics ze immers voor gemaakt. Maar hoe stoer zouden deze schoenen écht zijn? Zouden ze het wilde Zuid-Afrikaanse landschap aankunnen?
Het is winter in Kaapstad en het had al een paar dagen flink geregend. De paden in de Table Mountain Nature Reserve waren goed modderig en de lucht had nog steeds die frisse regen-geur die zo opvalt, vooral in zo'n grote stad als deze. De omstandigheden waren uitdagend en dus ideaal voor het testen van een nieuw paar hardloopschoenen.
Ik was opgelucht toen ik de schoenen voor het eerst aantrok. Naast dat heerlijke zachte en schone gevoel dat een nieuw paar schoenen altijd geeft, voelde ik geen vervelende randjes en ik kon mijn tenen nog 'wiebelen'. De perfecte maat, daar houd ik van!
Terwijl ik door het drukke verkeer mijn weg baande naar de ingang van het natuurreservaat voelde ik me trots en zeker. Ik zou zweren dat IEDEREEN naar mijn nieuwe schoenen keek. Mijn pace ging er zelfs van omhoog. Het leek alsof ik op wolken liep, maar dat had ik ook deels te danken aan de IGS, of zou het de AHAR zijn?
Na ongeveer drie kilometer liep ik aan de voet van Devils Peak. Mijn schoenen waren nog brandschoon, maar daar zou snel verandering in komen. Toen ik de eerste paar stappen op het modderige en ooglijk gladde pad zetten, viel het me al meteen op dat de schoenen meer grip hadden dan ik had verwacht. Ik heb deze route vaker gelopen met Saucony trailschoenen en was ervan overtuigd dat deze Kayano's mij voorzichtiger zouden laten lopen. Mooi niet dus. Tijdens het klimmen liep ik vooral op mijn tenen en de 'revolutionaire' Full Length Guidance Line kwam dus niet echt tot zijn recht. Wel merkte ik dat de schoen uiterst stabiel was. Mijn enkel bleef mooi op zijn plaats, ook toen ik de grootte van een Afrikaans-rode steen net iets verkeerd inschatte! [/sws_2_column]
[sws_2_columns_last title=""] Na nog eens drie kilometer was ik al aardig wat hoogte aan het maken en de schoenen hielden het langer vol dan ikzelf, dat is vaak een goed teken. Ik besloot even van het uitzicht te genieten en nog eens goed naar mijn nieuwe schoenen te kijken. Het begon al een beetje te schemeren en ik dacht bij mijzelf dat ik zelfs in het pikkedonker de weg nog terug zou kunnen vinden. Mijn god, wat een felle veters! Ik wed dat de straling tot in Nederland gemeten kon worden! In ieder geval viel ik goed op en welke hardloper wil dat nou niet? Kijk mensen, ik loop!
Ik had geen excuus meer om nog langer te blijven zitten en vond dat het onderhand tijd was om aan mijn afdaling te beginnen. Ik heb het zolang mogelijk uit proberen te stellen vanwege een blessure aan mijn knie en ik was nogal bang voor de druk die het afdalen zou geven.
Ik probeerde mijn passen zo kort mogelijk te houden en al snel zat ik in een ritme dat ik tot aan de voet van de berg vol kon houden. De eerste 9 kilometers zaten erop en ik moet zeggen dat ik nog nooit zo fijn heb gelopen op Asics. Misschien wel op geen enkele schoen (en ik heb er toch aardig wat versleten).
De laatste drie kilometers waren weer over een geasfalteerd pad. Naar mijn idee had ik het rustig aan gedaan en ik had nog wel wat over voor een paar snellere kilometers. Ik verhoogde mijn tempo maar vond dat de 330 gram wegende schoen toch meer een duurloop karakter had. De schoen bleef erg comfortabel - zelfs bij het lopen op de voorvoet - maar dat kwam de reactiviteit niet ten goede en de passen duurde mij te lang. De schoen loopt heerlijk, maar voor een wedstrijd is comfort niet alles!
Mijn huisgenoten aarzelden toen ik met mijn inmiddels rode kop, uithangende tong en hijgende stem vroeg of ze de voordeur wilde openen. Eenmaal binnen kon ik tevreden concluderen dat ik deze schoenen vaker mee zou nemen voor dit soort avontuurtjes. De schoenen zaten nog steeds lekker, ik had geen last van mijn oude knie blessure en zoals na elke duurloop was ik weer een geweldige ervaring rijker. Na deze 'ontmaagding' zagen de schoenen er niet alleen stoer uit, ze waren het ook! [/sws_2_columns_last]
[sws_divider_padding]
Testpiloot Sander
[sws_2_column title=""] Dat is nog eens geluk hebben. Een paar schoenen afschrijven in een modderpoel bij de Army Urban Run in Oirschot en met de foto daarvan een paar ASICS Gel Kayano 18 winnen.
Voor het eerst loop ik nu op ASICS schoenen. Jarenlang heb ik op een ander merk gelopen en ik was altijd een beetje huiverig om te wisselen. Als je schoenen hebt, waar je prima op loopt, dan is wisselen altijd een risico.
[/sws_2_column]
[sws_2_columns_last title=""] Deze actie vond ik daarom wel interessant. Een mooie manier om het topmodel van ASICS uit te proberen.
Toen ik het pakket met de schoenen ontving, was het eerste wat me opviel de goede afwerking van de schoenen. Ze zien er erg netjes en degelijk uit. Ook de oranje kleur vind ik erg leuk. Van mij mag een schoen (of andere hardloopkleding) gerust opvallen.
De eerste keer lopen op de Kayano’s was wel even wennen. Ik heb normaal gesproken steunzolen om mijn lichte pronatie te corrigeren. Deze schoenen zouden dat ook moeten doen, dus ik heb ze zonder mijn steunzolen geprobeerd.
Op zondagmorgen trok ik ze, ondanks de enorme regenbuien, aan voor een rondje van een paar kilometer door het park van Meerhoven in Eindhoven. En dat ging heel erg goed! De schoenen zitten erg lekker en hebben voldoende demping. Het gaat een beetje tegen de laatste trends in, maar ik houd wel van demping. Ze voelen een beetje als zachte pantoffeltjes en lopen heerlijk op de harde asfalt ondergrond.
De tweede test was op de atletiekbaan van GVAC in Veldhoven. Wat me hier opviel is de goede stabiliteit bij de hak. In de bochten van de baan sta je bij de landing meteen stevig. Ook op de baan merk je dat de demping van de schoenen erg goed is. Ik kreeg ook meteen opmerkingen over mijn nieuwe schoenen, dus de kleur zorgt er wel voor dat je goed opvalt!
Na een paar testruns ben ik zeer tevreden met deze schoenen. Ik kan er goed op lopen zonder mijn steunzolen, de demping is heerlijk, het design mooi en de afwerking erg goed. Ze bevallen zo goed, dat ze deze zomer een plekje in mijn koffer krijgen en ik lekker verder ga lopen met de Kayano’s op het Spaanse strandzand! [/sws_2_columns_last]
[sws_divider_padding]
Het is winter in Kaapstad en het had al een paar dagen flink geregend. De paden in de Table Mountain Nature Reserve waren goed modderig en de lucht had nog steeds die frisse regen-geur die zo opvalt, vooral in zo'n grote stad als deze. De omstandigheden waren uitdagend en dus ideaal voor het testen van een nieuw paar hardloopschoenen.
Ik was opgelucht toen ik de schoenen voor het eerst aantrok. Naast dat heerlijke zachte en schone gevoel dat een nieuw paar schoenen altijd geeft, voelde ik geen vervelende randjes en ik kon mijn tenen nog 'wiebelen'. De perfecte maat, daar houd ik van!
Terwijl ik door het drukke verkeer mijn weg baande naar de ingang van het natuurreservaat voelde ik me trots en zeker. Ik zou zweren dat IEDEREEN naar mijn nieuwe schoenen keek. Mijn pace ging er zelfs van omhoog. Het leek alsof ik op wolken liep, maar dat had ik ook deels te danken aan de IGS, of zou het de AHAR zijn?
Na ongeveer drie kilometer liep ik aan de voet van Devils Peak. Mijn schoenen waren nog brandschoon, maar daar zou snel verandering in komen. Toen ik de eerste paar stappen op het modderige en ooglijk gladde pad zetten, viel het me al meteen op dat de schoenen meer grip hadden dan ik had verwacht. Ik heb deze route vaker gelopen met Saucony trailschoenen en was ervan overtuigd dat deze Kayano's mij voorzichtiger zouden laten lopen. Mooi niet dus. Tijdens het klimmen liep ik vooral op mijn tenen en de 'revolutionaire' Full Length Guidance Line kwam dus niet echt tot zijn recht. Wel merkte ik dat de schoen uiterst stabiel was. Mijn enkel bleef mooi op zijn plaats, ook toen ik de grootte van een Afrikaans-rode steen net iets verkeerd inschatte! [/sws_2_column]
[sws_2_columns_last title=""] Na nog eens drie kilometer was ik al aardig wat hoogte aan het maken en de schoenen hielden het langer vol dan ikzelf, dat is vaak een goed teken. Ik besloot even van het uitzicht te genieten en nog eens goed naar mijn nieuwe schoenen te kijken. Het begon al een beetje te schemeren en ik dacht bij mijzelf dat ik zelfs in het pikkedonker de weg nog terug zou kunnen vinden. Mijn god, wat een felle veters! Ik wed dat de straling tot in Nederland gemeten kon worden! In ieder geval viel ik goed op en welke hardloper wil dat nou niet? Kijk mensen, ik loop!
Ik had geen excuus meer om nog langer te blijven zitten en vond dat het onderhand tijd was om aan mijn afdaling te beginnen. Ik heb het zolang mogelijk uit proberen te stellen vanwege een blessure aan mijn knie en ik was nogal bang voor de druk die het afdalen zou geven.
Ik probeerde mijn passen zo kort mogelijk te houden en al snel zat ik in een ritme dat ik tot aan de voet van de berg vol kon houden. De eerste 9 kilometers zaten erop en ik moet zeggen dat ik nog nooit zo fijn heb gelopen op Asics. Misschien wel op geen enkele schoen (en ik heb er toch aardig wat versleten).
De laatste drie kilometers waren weer over een geasfalteerd pad. Naar mijn idee had ik het rustig aan gedaan en ik had nog wel wat over voor een paar snellere kilometers. Ik verhoogde mijn tempo maar vond dat de 330 gram wegende schoen toch meer een duurloop karakter had. De schoen bleef erg comfortabel - zelfs bij het lopen op de voorvoet - maar dat kwam de reactiviteit niet ten goede en de passen duurde mij te lang. De schoen loopt heerlijk, maar voor een wedstrijd is comfort niet alles!
Mijn huisgenoten aarzelden toen ik met mijn inmiddels rode kop, uithangende tong en hijgende stem vroeg of ze de voordeur wilde openen. Eenmaal binnen kon ik tevreden concluderen dat ik deze schoenen vaker mee zou nemen voor dit soort avontuurtjes. De schoenen zaten nog steeds lekker, ik had geen last van mijn oude knie blessure en zoals na elke duurloop was ik weer een geweldige ervaring rijker. Na deze 'ontmaagding' zagen de schoenen er niet alleen stoer uit, ze waren het ook! [/sws_2_columns_last]
[sws_divider_padding]
Testpiloot Sander
[sws_2_column title=""] Dat is nog eens geluk hebben. Een paar schoenen afschrijven in een modderpoel bij de Army Urban Run in Oirschot en met de foto daarvan een paar ASICS Gel Kayano 18 winnen.
Voor het eerst loop ik nu op ASICS schoenen. Jarenlang heb ik op een ander merk gelopen en ik was altijd een beetje huiverig om te wisselen. Als je schoenen hebt, waar je prima op loopt, dan is wisselen altijd een risico.
[/sws_2_column]
[sws_2_columns_last title=""] Deze actie vond ik daarom wel interessant. Een mooie manier om het topmodel van ASICS uit te proberen.
Toen ik het pakket met de schoenen ontving, was het eerste wat me opviel de goede afwerking van de schoenen. Ze zien er erg netjes en degelijk uit. Ook de oranje kleur vind ik erg leuk. Van mij mag een schoen (of andere hardloopkleding) gerust opvallen.
De eerste keer lopen op de Kayano’s was wel even wennen. Ik heb normaal gesproken steunzolen om mijn lichte pronatie te corrigeren. Deze schoenen zouden dat ook moeten doen, dus ik heb ze zonder mijn steunzolen geprobeerd.
Op zondagmorgen trok ik ze, ondanks de enorme regenbuien, aan voor een rondje van een paar kilometer door het park van Meerhoven in Eindhoven. En dat ging heel erg goed! De schoenen zitten erg lekker en hebben voldoende demping. Het gaat een beetje tegen de laatste trends in, maar ik houd wel van demping. Ze voelen een beetje als zachte pantoffeltjes en lopen heerlijk op de harde asfalt ondergrond.
De tweede test was op de atletiekbaan van GVAC in Veldhoven. Wat me hier opviel is de goede stabiliteit bij de hak. In de bochten van de baan sta je bij de landing meteen stevig. Ook op de baan merk je dat de demping van de schoenen erg goed is. Ik kreeg ook meteen opmerkingen over mijn nieuwe schoenen, dus de kleur zorgt er wel voor dat je goed opvalt!
Na een paar testruns ben ik zeer tevreden met deze schoenen. Ik kan er goed op lopen zonder mijn steunzolen, de demping is heerlijk, het design mooi en de afwerking erg goed. Ze bevallen zo goed, dat ze deze zomer een plekje in mijn koffer krijgen en ik lekker verder ga lopen met de Kayano’s op het Spaanse strandzand! [/sws_2_columns_last]
[sws_divider_padding]