Run2Day Zwolle

Zodra de coronamaatregelen het toelieten, organiseerde Eddie Sevink van Run2Day Zwolle een groots evenement in Italië: Stelvio for Life. Sporters leefden zich uit op de beroemde berg om daarmee ruim 460.000 euro in te zamelen voor gepersonaliseerd kankeronderzoek op DNA-niveau. Dat tekent Sevink, wiens levensmotto is: ‘Als je iets voor je medemens kunt betekenen, dan mág je dat doen.’

Er zijn talloze voorbeelden te bedenken die illustreren dat zijn hardloopspeciaalzaak eerder een middel is dan een doel. Een middel om anderen te helpen, een middel om avonturen te beleven en mensen te ontmoeten. Het doel van een winkel is het verkopen van, in dit geval, hardloopschoenen en -kleding, een dat doet Sevink óók, uiteraard. Maar Run2Day Zwolle betekent voor hem veel meer dan dat. Zeventien jaar geleden nam hij een grote sprong in het diepe, door vanuit een kantoorbaan een hardloopwinkel te openen in een stad waar hij nog nooit was geweest. Hij leeft vanuit zijn hart, maakt beslissingen met zijn ziel. Dat levert wel eens de vraag op: ‘Maar je pensioen dan?’ Of de dooddoener: ‘Dat doet maar’. Sevink: ‘Ik ben wat socialer ingesteld dan de gemiddelde Nederlander, denk ik. Persoonlijke verhalen raken mij enorm en als ik me nuttig kan maken om de wereld een heel klein beetje beter te maken, dan doe ik dat. Dat is wat mij beweegt.’ Zijn andere levensmotto: ‘Als niemand druppelt, koelt de plaat nooit af’.

In de loop van de jaren verhuisde Run2Day Zwolle van een huurpand naar een eigen pand. Sevink verkocht niet langer alleen hardloopspullen, maar organiseerde ook lezingen en clinics. Ook zette hij de marathon van Kathmandu op, om geld in te zamelen voor lokale Nepalese projecten. Toen hij zelf begon met hardlopen, werd hij nog nageroepen op straat. ‘In 1996 liep ik mijn eerste marathon in New York. Mensen verklaarden me voor gek - al dacht ik toen zelf ook dat het iets eenmaligs was, en nu heb ik er al 42 gelopen’, lacht hij. In die tijd renden vooral de core runners hun rondjes; lopers die er serieus voor gingen en hardlopen vooral als een competitieve sport beleefden. ‘Tegenwoordig is lopen een way of life - mensen zijn gaan inzien hoe belangrijk het is om gezond en fit te zijn, en lopen speelt daar een grote rol in. Zo anders dan vroeger: als je nu een uur door een willekeurige gemeente rijdt, zie je altijd minimaal tien mensen hardlopen.’

Wat Sevink het mooist vindt aan zijn winkel? ‘Mensen komen hier hun verhalen vertellen’, glimlacht hij. ‘Ook tijdens de lockdown. Toen de winkel gesloten was, kwam ik bij de hardlopers thuis. Ik dronk een keer thee bij een muzikant, we raakten aan de praat. Zijn vader was pas overleden en hij kon als muzikant niet werken tijdens de lockdown - maar hardlopen kon wel. We spraken lang over de passie die we beide voor ons werk hebben, dat was de gemeenschappelijke deler. We gaven ons allebei bloot in dat gesprek, en dan is het zo mooi dat ik hem laatst weer terug zag, bijna klaar voor zijn najaarsmarathon. Hij zei: ik kom na afloop mijn medaille laten zien, hoor!’. Dat vind ik geweldig.’

Toen Covid-19 ons land in zijn greep hield, wist Sevink de verbinding met de Zwolse lopers levend te houden. Hij organiseerde virtuele runs. ‘Deelnemers konden gratis meedoen. Ze kregen een medaille van ons, én er stond altijd een pot klaar voor een vrijwillige bijdrage voor ons project in Nepal. Dus de kosten waren voor ons; de baten voor het goed doel.’
Onlangs organiseerde hij voor de vierde keer een run van de Dominicanenkerk naar de moskee in Zwolle. Het doel: meer tolerantie, ruimte en respect voor elkaar creëeren. ‘Wat ligt verder uit elkaar dan een kerk en een moskee?’, vroeg hij zich af. Zowel de kerk als de moskee wilden graag meedoen aan de hardlooproute, die ook nog langs een synagoge voerde. ‘De finish was bij de moskee, waar we hartelijk werden ontvangen door de imaam in de gebedsruimte, met heerlijke hapjes en drankjes.’ Hij besluit: ’Ik geloof niet in alleen maar een winkel drijven en aan mezelf en mijn pensioen denken. Wie goed doet, goed ontmoet, dat is wat telt voor mij.’

Vaste klant Nico van Houten (46), ondernemer.

Nico van Houten komt al bij Run2Day Zwolle sinds eigenaar Eddie Sevink de deuren opende, 17 jaar geleden. De ondernemer wilde graag advies inwinnen over hardloopschoenen en -kleding; hij bleek aan het juiste adres. ‘Ik ben een recreatieve loper. Hardlopen is voor mij een manier om naast mijn werk te ontspannen. Heel soms doe ik mee aan een wedstrijd, maar ik loop voor mijn plezier.’ Een aantal keer per jaar is Nico in de winkel te vinden, soms voor schoenadvies, soms bij de podoloog voor zooltjes of kleding voor een nieuw hardloopseizoen. ‘Elk jaar koop ik twee paar schoenen. In coronatijd kwam Eddie ermee aan huis, dan dronken we een kop thee en praatten we even bij. Je kunt alles dat je nodig hebt wel online bestellen, maar ik kom veel liever bij Eddie in de winkel. Je krijgt goed advies en de mensen die er werken zijn allemaal vriendelijk.’
Tien jaar geleden liep Nico de marathon van Zwolle. ‘Dat was geweldig, vooral achteraf’, lacht hij. ‘Tot 30 kilometer was het ook nog leuk, trouwens, maar van de kilometers daarna weet ik me niet zo veel meer te herinneren.’ Hij hoopt volgend jaar weer eens mee te doen aan een halve marathon, bijvoorbeeld die van Zwolle. ‘Wat een feest is dat altijd.’ Hij loopt soms samen met anderen, soms alleen. Vooral de intervaltrainingen geven hem dat gevoel van ruimte in zijn hoofd, juist omdat hij dan in een soort tunnel lijkt te lopen. ‘Dat is voor mij de ultieme ontspanning’, knikt hij.