Over een paar dagen staan er 50.000 deelnemers te trappelen in het startvak, klaar om de marathon van Rotterdam te lopen. Allemaal verenigd door dezelfde missie: deze klus (op een zo goed mogelijke manier) te klaren. Elk van die deelnemers heeft zijn of haar eigen unieke verhaal. Zo ook de 22-jarige Lars Mol. We ontmoetten deze atleet recent tijdens de Spiegelplasloop, een evenement dat bij het Run2Day Race circuit hoort. Dit evenement was een tussenstation voor Lars tijdens zijn Road to Rotterdam. Zijn bijzondere ‘waarom’ achter die geplande marathon delen we graag met je.

‘In 2014 was ik een sportieve jongen van 12 jaar, ik zat in de eerste klas van de middelbare school, en deed al met veel plezier aan atletiek bij de Gooise Atletiek Club. In het begin van dat jaar kreeg ik echter veel last van aanhoudende hoofdpijn, zo belandde ik via de huisarts in het ziekenhuis. Na een aantal maanden onderzoek werd daar een hersentumor geconstateerd. Voor mij en mijn familie stond de wereld daar even stil, maar echt tijd om dit nieuws te verwerken was er niet. Alles ging daarna heel snel, na een korte nacht op de intensive care werd ik klaar gemaakt voor een spoedoperatie en binnen een paar dagen had ik twee ingrijpende operaties achter de rug. Na een kleine twee weken later in het ziekenhuis kwam het goede nieuws, de operaties waren geslaagd. De tumor was weg. Ik kon gaan aansterken, revalideren, en langzaam maar zeker weer mijn leven oppakken. 

Dit ging alleen niet vanzelf, mijn tijd in het ziekenhuis had naast een litteken net achter mijn haarlijn vooral conditioneel een enorme impact gehad. Ik begon al snel weer met atletiek, maar met een toewijding die ik ervoor niet had. Ineens was elke extra meter en elke afstand die ik kon overbruggen een kleine overwinning; een eerste ronde over de 400m baan, de eerste 5km, en vele jaren later ook de eerste halve marathon, allemaal een mijlpaal. Het kunnen stellen van zo’n doel, en vervolgens door training jezelf in staat kunnen brengen om dit doel te bereiken, is precies waarom ik zo van de hardloopsport ben gaan houden. Met elke training blijf ik mij realiseren hoe dankbaar ik ervoor ben dat ik dit kan doen.

Rotterdam
‘En dan nu Rotterdam, de volgende mijlpaal. Precies 10 jaar na alles wat er gebeurde maak ik mijn debuut op de marathon en ik heb er ontzettend veel zin in. Ik heb serieus getraind, een goede aanloop gehad en heb me als doel gesteld om binnen 3 uur te finishen.
Omdat ik me nog steeds bewust ben hoe gelukkig ik me mag prijzen met de afloop van mijn ziekte, en de grote rol die de artsen in het ziekenhuis hierin hebben gespeeld, heb ik dit avontuur aangegrepen om geld in te zamelen. Samen met studievrienden van Study Association Sefa hebben we ons als doel gesteld om het Prinses Máxima Centrum te steunen, waar de dokters die mij toen geholpen hebben nog steeds elke dag hun uiterste best doen alle kinderen die nu in een verglijkbare situatie zitten, net zo’n toekomst te geven.’

Voor nu is Lars net als alle andere 50.000 deelnemers druk aan het taperen. Zondag zal hij er staan. Doneren voor zijn goede doel kan nog steeds: https://www.maximaalinactie.nl/fundraisers/larsmol